Verbum

относительный

адносны, относительное местоимение грам. — адносны займеннік

относить

I несовер. насіць, несці, адносіць, адносіць, лодку относило течением на середину реки — лодку адносіла цячэннем на сярэдзіну ракі адносіць, залічаць, залічваць, адносіць, относить рукопись к XII веку — адносіць рукапіс да XII стагоддзя аднасіць, относить пальто — аднасіць паліто

относиться

I несовер. адносіцца, ставіцца, абыходзіцца, тычыцца, датычыцца, датычыць, належаць, адносіцца, адносіцца, адносіцца, залічацца, залічвацца, см. относитьзнасіцца

относка

адноска

относчик

адносчык

отношение

ср. адносіны, стаўленне, внимательное отношение к делу — уважлівыя адносіны да справы дачыненне, иметь отношение к чему-либо — мець дачыненне да чаго-небудзь адносіны, стасункі, производственные отношения — вытворчыя адносіны быть в хороших отношениях — быць у добрых адносінах (стасунках) адносіны, в обратном отношении — у адваротных адносінах геометрическое отношение — геаметрычныя адносіны адносіна, прислали отношение — прыслалі адносіну по отношению, в отношении — у адносінах в этом отношении — у гэтых адносінах во всех отношениях — ва ўсіх адносінах

отныне

ад

отнюдь

зусім, ані, ні ў якім разе, отнюдь нет — зусім не, ні ў якім разе

отнятие

адніманне, адабранне, адабранне, адніманне, адніманне, см. отнять

отнятый

адняты, адабраны, адабраны, адняты, адняты, см. отнять