Verbum

явление

ср.

1) (действие) з’яўленне, -ння ср., паяўленне, -ння ср.

2) лит., театр. з’ява, -вы жен.

3) филос. з’ява, -вы жен.

явления природы — з’явы прыроды

4) (событие, случай) з’ява, -вы жен., з’явішча, -шча ср.

обычные явления — звычайныя з’явы (з’явішчы)

явленный

паказаны

выяўлены

праяўлены

выказаны

зроблены

см. явить

являть

несовер. книжн. (показывать) паказваць

(обнаруживать) выяўляць

(проявлять) праяўляць

(оказывать) выказваць

рабіць

(иметь) мець

лицо его являло следы усталости — твар яго выяўляў (меў) сляды стомленасці

являться

несовер.

1) (появляться) з’яўляцца, паяўляцца

(прибывать) прыбываць

(приезжать) прыязджаць

(приходить) прыходзіць

2) (возникать) з’яўляцца, паяўляцца, узнікаць

3) (оказываться) з’яўляцца

4) (случаться, представляться) трапляцца

см. явиться

5) (быть, служить чем-либо) з’яўляцца

6) страд. паказвацца

выяўляцца

праяўляцца

выказвацца

рабіцца

см. являть