Verbum

Ява

о-в Ява, род. Явы жен.

яванец

яванец, -нца муж.

яванка

яванка, -кі жен.

яванский

яванскі

явить

совер. книжн. (показать) паказаць

(обнаружить) выявіць

(проявить) праявіць

(оказать) выказаць

зрабіць

(иметь) мець

явить пример — паказаць прыклад

явите милость — зрабіце ласку

явиться

совер.

1) (появиться) з’явіцца, паявіцца

(прибыть) прыбыць

(приехать) прыехаць

(прийти) прыйсці

2) (возникнуть) з’явіцца, паявіцца, узнікнуць

явилась новая мысль — з’явілася (паявілася, узнікла) новая думка

3) (оказаться) з’явіцца

это явилось неожиданностью для всех — гэта з’явілася нечаканасцю для ўсіх

4) (случиться, представиться) трапіцца

если явится возможность… — калі трапіцца магчымасць…

явка

в разн. знач. яўка, род. яўкі жен.

явка на собрание обязательна — яўка на сход абавязковая

знать явку — ведаць яўку

явление

ср.

1) (действие) з’яўленне, -ння ср., паяўленне, -ння ср.

2) лит., театр. з’ява, -вы жен.

3) филос. з’ява, -вы жен.

явления природы — з’явы прыроды

4) (событие, случай) з’ява, -вы жен., з’явішча, -шча ср.

обычные явления — звычайныя з’явы (з’явішчы)

явленный

паказаны

выяўлены

праяўлены

выказаны

зроблены

см. явить

являть

несовер. книжн. (показывать) паказваць

(обнаруживать) выяўляць

(проявлять) праяўляць

(оказывать) выказваць

рабіць

(иметь) мець

лицо его являло следы усталости — твар яго выяўляў (меў) сляды стомленасці