Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

язва

жен.

1) мед. язва, -вы жен.

сибирская язва — сібірская язва

язва желудка — язва страўніка

2) (рана) болька, -кі жен.

тело, покрытое язвами — цела, пакрытае болькамі

3) (моровое поветрие) уст. пошасць, -ці жен., паморак, -рку муж.

моровая язва — маравая пошасць, паморак

4) перен. (зло, вред) балячка, -кі жен., болька, -кі жен.

5) перен. (язвительный человек) разг. язва, -вы муж., жен.

з’едлівец, -ліўца муж., з’едлівы чалавек

язвенник

1) бот. пералёт, -ту муж.

2) (больной язвой желудка) разг. язвенік, -ка муж.

язвенный

язвавы

язвина

разг.

1) (щербина) шчарбіна, -ны жен.

2) (на коже) болька, -кі жен.

язвительно

нареч. з’едліва

язвительность

з’едлівасць, -ці жен.

язвительный

з’едлівы

язвить

несовер. (говорить язвительно) гаварыць з’едліва, уядаць, падколваць

язёвый

(к язь) язёвы

язык

I муж.

1) анат. язык, -ка муж.

2) (удлинённая, подвижная часть чего-либо) язык, -ка муж.

(колокола — ещё) сэрца, -ца ср.

языки пламени — языкі полымя

3) кул. язык, -ка муж.

быть, вертеться на языке — быць (трымацца) на языку

высунув (высуня) язык — высунуўшы (высалапіўшы) язык

дёргать (тянуть) за язык — цягнуць за язык

держать язык за зубами — трымаць язык за зубамі

длинный язык (у кого) — доўгі язык (у каго)

закусить (придержать, прикусить) язык — прыкусіць (прытрымаць) язык

злые языки — злыя языкі

проглотить язык — праглынуць язык

развязать язык — развязаць язык

сорвалось с языка — сарвалася з языка

хорошо подвешенный (привешенный) язык — добра падвешаны (прывешаны) язык

что у трезвого на уме, то у пьяного на языке посл. — што ў цвярозага ў галаве, тое ў п’янага на языку

язык без костей — язык без касці (без касцей)

язык мой — враг мой посл. — язык мой — вораг мой

язык не лопатка, знает, что сладко погов. — язык не калодка, ведае, што салодка

язык не поворачивается сказать — язык не паварочваецца сказаць

языком трепать, язык чесать — языком мянціць (малоць)

язык чешется (сказать что-либо) — язык свярбіць

острый на язык — востры на язык

бойкий на язык — бойкі на язык

язык заплетается — язык заплятаецца

мозолить язык — мазоліць язык

дёрнуло за язык — пацягнула за язык

с языка просится — з языка просіцца

типун тебе на язык — ціпун табе на язык

язык проглотил — язык праглынуў, цяляты язык аджавалі

II муж. (средство общения) в разн. знач. мова, -вы жен.

белорусский язык — беларуская мова

древний язык — старажытная мова

искусственный язык — штучная мова

разговорный язык — размоўная мова

устный язык — вусная мова

письменный язык — пісьмовая мова

живой язык — жывая мова

мёртвый язык — мёртвая мова

звуковой язык — гукавая мова

литературный язык — літаратурная мова

национальный язык — нацыянальная мова

родной язык — родная мова

родственный язык — роднасная мова

найти общий язык — знайсці агульную мову

язык до Киева доведёт посл. — язык да Кіева давядзе

эзопов язык — эзопава мова

III (пленный) язык, -ка муж.

IV (народ) уст. народ, -ду муж.