трог
геол. трог, род. трога муж.
трогательно
нареч. чулліва
замілавальна, міла, люба
как любят друг друга, трогательно смотреть — як кахаюць адно аднаго, міла (люба) глядзець
трогательность
чуллівасць, -ці жен.
замілавальнасць, -ці жен.
жаласлівасць, -ці жен.
трогательный
чуллівы
(умилительный) замілавальны
(жалкий) жаласлівы
трогательный рассказ — чуллівае (жаласлівае) апавяданне
трогательное зрелище — чуллівае (замілавальнае) відовішча
трогать
I несовер.
1) (прикасаться) чапаць, кратаць, кранаць
(только с отрицанием не в повелит. — ещё) рушыць
не трогай — не чапай (не кратай, не кранай, не руш)
трогать кого-либо за плечо — кратаць (кранаць) каго-небудзь за плячо
2) прям., перен. (задевать) чапаць
не трогай детей, пусть играют — не чапай дзяцей, няхай гуляюць
3) (двигаться с места, отправляться в путь) разг. рушыць
трогай! — руш!, пайшлі!, паехалі
пора трогать — пара рушыць
II несовер. (вызывать глубокие чувства) узрушваць, узварушваць, кранаць, кратаць, расчульваць
(беспокоить, волновать) абыходзіць
его рассказ тронул меня до слёз — яго апавяданне ўзрушыла (кранула, расчуліла) мяне да слёз
меня (его) это мало трогает — мяне (яго) гэта мала абыходзіць
трогаться
I несовер.
1) (сдвигаться с места, направляться куда-либо) рушыцца, кратацца, кранацца
трогаться в путь — рушыцца ў дарогу
поезд всё ещё не трогается — поезд усё яшчэ не кратаецца (не кранаецца)
не трогаться с места — не рушыцца (не кратацца) з месца
2) страд. чапацца, кратацца, кранацца
см. трогать I 1
II несовер. (испытывать чувство умиления) расчульвацца
см. тронуться II
троглодит
палеонт., перен. разг. трагладыт, -та муж.
трое
(с сущ. муж.) тры, род. трох
(с сущ. муж. и жен., вместе взятыми, с сущ. общего рода, с сущ., употребляющимися только во мн., с сущ., обозначающими детей и детёнышей, с личными мест. мн.) трое, род. траіх
трое товарищей — тры таварышы
их было трое — двое мужчин и одна женщина — іх было трое — два мужчыны і адна жанчына
у них трое детей — у іх трое дзяцей
трое котят — трое кацянят
трое суток — трое сутак
троеборье
спорт. трохбор’е, -р’я ср.