трогать

I несовер.

1) (прикасаться) чапаць, кратаць, кранаць

(только с отрицанием не в повелит. — ещё) рушыць

не трогай — не чапай (не кратай, не кранай, не руш)

трогать кого-либо за плечо — кратаць (кранаць) каго-небудзь за плячо

2) прям., перен. (задевать) чапаць

не трогай детей, пусть играют — не чапай дзяцей, няхай гуляюць

3) (двигаться с места, отправляться в путь) разг. рушыць

трогай! — руш!, пайшлі!, паехалі

пора трогать — пара рушыць

II несовер. (вызывать глубокие чувства) узрушваць, узварушваць, кранаць, кратаць, расчульваць

(беспокоить, волновать) абыходзіць

его рассказ тронул меня до слёз — яго апавяданне ўзрушыла (кранула, расчуліла) мяне да слёз

меня (его) это мало трогает — мяне (яго) гэта мала абыходзіць

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)