Verbum

стяг

высок. сцяг, род. сцяга муж.

стягивание

сцягванне, -ння ср.

стягивать

несовер. в разн. знач. сцягваць

см. стянуть 1

стягиваться

1) сцягвацца

2) (укорачиваться, сжиматься) пакарочвацца, збягацца

3) страд. сцягвацца

стягивающий

1) прич. які (што) сцягвае

2) прил. сцяжны, сцягвальны

стяжание

здабыццё, -цця ср.

набыццё, -цця ср.

(неоконч. действие) здабыванне, -ння ср., набыванне, -ння ср.

прыдбанне, -ння ср.

см. стяжать

стяжатель

здзіршчык, -ка муж., скнара, -ры муж., хцівец, род. хціўца муж.

стяжательница

задзіршчыца, -цы жен., хцівіца, -цы жен., скнара, -ры жен.

стяжательский

скнарлівы, хцівы

стяжательство

ср. здзірства, -ва ср., скнарнасць, -ці жен., хцівасць, -ці жен.