Verbum

смигивать

несовер. разг.

1) (глазами) моргаць

2) (мигнув, удалять с глаза) зморгваць

смигнуть

совер. разг.

1) маргнуць

2) змаргнуць

см. смигивать

глазом не смигнул — вокам не маргнуў

смикитить

совер. прост. скеміць, змікіціць

смиловаться

совер. змілавацца, злітавацца

Смиловичи

гп. Смілавічы, -віч мн.

смиловичский

смілавіцкі

смилосердиться

совер. уст. злітасцівіцца, змілавацца

смилостивиться

совер. змілавацца, злітавацца

сминать

несовер.

1) змінаць, мяць

(комкать) скамечваць, камячыць

2) воен. зломліваць

сминаться

1) змінацца, мяцца

(комкаться) скамечвацца, камячыцца

см. смяться

2) страд. змінацца, мяцца

скамечвацца, камячыцца

зломлівацца

см. сминать