Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

связанность

звязанасць, -ці жен.

связанный

прич., прил. в разн. знач. звязаны, мног. пазвязваны

отъезд связан с некоторыми затруднениями — ад’езд звязаны з некаторымі цяжкасцямі

связанные движения — звязаныя рухі

все концы связаны — усе канцы пазвязваны

связать

совер.

1) прям., перен. звязаць, мног. пазвязваць

связать концы верёвки — звязаць (пазвязваць) канцы вяроўкі

связать кого-либо обещанием — звязаць каго-небудзь абяцаннем

связать одно явление с другим — звязаць адну з’яву з другой

связать стропила плот. — звязаць кроквы

2) (изготовить вязкой) звязаць, мног. пазвязваць, зрабіць, мног. парабіць

связать чулок — звязаць (зрабіць) панчоху

связать кого-либо по рукам и ногам — звязаць каго-небудзь па руках і нагах

связать себе руки — звязаць сабе рукі

он двух слов не может связать — ён двух слоў не можа звязаць

связать концы с концами — звязаць канцы з канцамі

связаться

совер. прям., перен. звязацца

связаться с кем-либо по телефону — звязацца з кім-небудзь па тэлефоне

чего ты с ним связался? — чаго ты з ім звязаўся?

связист

сувязіст, -та муж.

связистка

сувязістка, -кі жен.

связка

I жен.

1) (действие) звязванне, -ння ср.

2) (связанные предметы) вязка, -кі жен., вязанка, -кі жен., звязак, -зка муж.

(нанизанных предметов) вясло, -ла ср., нізка, -кі жен.

(бумаги, ниток) жмут, род. жмута муж.

(дорожных вещей и т.п.) пакунак, -нка муж.

(мелких вещей) клунак, -нка муж., клумак, -мка муж.

II анат. звязка, -кі жен.

голосовые связки — галасавыя звязкі

III грам., мат., лог. звязка, -кі жен.

связник

бот. звязнік, -ка муж.

связно

нареч. складна, звязна

связно говорить — складна гаварыць

связной

сущ. сувязны, -нога муж.