свыкание
звыканне, -ння ср., прывыканне, -ння ср.
свыкаться
несовер. звыкацца, прывыкаць
свыкнуться
совер. звыкнуцца, прывыкнуць
свысока
нареч. пагардліва, з пагардай, звысоку
говорить свысока — гаварыць пагардліва (з пагардай)
свыше
I нареч.
1) (от высших властей) уст. з вышэйшых інстанцый
по предписанию свыше — па загаду з вышэйшых інстанцый
2) (с неба, от бога) церк. з неба, небам, богам
II предлог с род. звыш
(чаго)
больш за
это свыше моих сил — гэта звыш маіх сіл
свыше ста человек — звыш ста чалавек (больш за сто чалавек)