Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

обнаглевший

прил. нахабны

обнаглеть

совер. зрабіцца (стаць) нахабным

обнадёженный

абнадзеены

обнадёживание

абнадзейванне, -ння ср.

обнадёживать

несовер. абнадзейваць

обнадёживающий

1) прич. які (што) абнадзейвае

2) прил. абнадзейлівы

обнадёжить

совер. абнадзеіць

обнажать

несовер.

1) в разн. знач. агаляць

(голову — ещё) знімаць шапку

(вынимать из ножен — ещё) вынімаць

2) перен. (раскрывать, разоблачать, обнаруживать) выкрываць, раскрываць, выяўляць

см. обнажить

обнажаться

1) агаляцца

2) перен. выкрывацца, раскрывацца, выяўляцца

3) страд. агаляцца

вынімацца

выкрывацца, раскрывацца, выяўляцца

см. обнажать

обнажение

1) (действие) агаленне, -ння ср.

обнажение фланга — агаленне фланга

2) перен. (выявление) выкрыванне, -ння ср., раскрыванне, -ння ср., выяўленне, -ння ср.

3) геол. агаленне, -ння ср., выхад на паверхню