обивальщик
спец. абівальшчык, -ка муж.
обивание
абіванне, -ння ср., абабіванне, -ння ср.
обивать
несовер. в разн. знач. абіваць, абабіваць
обивать железом — абіваць (абабіваць) жалезам
обивать пороги — абіваць парогі
обиваться
возвр., страд. абівацца, абабівацца
обивка
жен.
1) (действие) абіванне, -ння ср., абабіванне, -ння ср.
абіўка, -кі жен.
2) (материал) абіўка, -кі жен.
обивной, обивочный
спец. абівачны, абіўны
обивочный материал — абівачны (абіўны) матэрыял
обида
крыўда, -ды жен.
кровная обида — кроўная крыўда
нанести обиду — пакрыўдзіць
не в обиду будь сказано — не ў крыўду кажучы
он на меня в обиде — ён на мяне мае крыўду (крыўдзіцца)
не дать себя в обиду — не даць сябе ў крыўду
обидеть
совер. пакрыўдзіць, скрыўдзіць