Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

ох

межд. ох, вох

охабень

ист. охабень, -бня муж.

охаживание

1) дбанне, -ння ср.

заляцанне, -ння ср.

2) дагаджанне, -ння ср., паддобрыванне, -ння ср.

3) прыручванне, -ння ср.

утаймоўванне, -ння ср.

прылашчванне, -ння ср.

см. охаживать 1–3

охаживать

несовер.

1) (проявлять заботу о ком-чём-либо) разг. клапаціцца, дбаць

(ухаживать за кем-чем-либо) заляцацца (да каго)

2) (льстя, угождать) разг. дагаджаць, паддобрывацца

3) (приручать) разг. прыручаць

утаймоўваць

прылашчваць

4) (бить, сечь) прост. перыць, лупцаваць, лупіць

охаивание

жен. ганьбаванне, -ння ср., абгаворванне, -ння ср.

охаивать

несовер. разг. ганіць, абгаворваць

охаиваться

страд. ганіцца, абгаворвацца

охальник

муж. прост. нахабнік, -ка муж., нахаба, -бы муж., жен.

охальница

нахабніца, -цы жен., нахаба, -бы муж., жен.

охальство

ср. прост. нахабнасць, -ці жен.