Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

нос

в разн. знач. нос, род. носа муж.

прямой нос — прамы нос

вздёрнутый нос — задзёрты (кірпаты) нос

нос корабля — нос карабля

водить за нос — вадзіць за нос

зарубить на носу — зарубіць на носе

показать нос — паказаць нос

остаться с носом — застацца (астацца) з носам

повесить нос — звесіць (спусціць) нос

ткнуть (кого-либо) носом (во что-либо) — тыцнуць (каго-небудзь) носам (у што-небудзь)

уткнуться носом (во что-либо) — уткнуцца носам (уткнуць нос) у што-небудзь

задирать нос — задзіраць нос

совать нос (во что-либо) — утыкаць нос (у што-небудзь)

не видеть дальше своего носа — не бачыць далей свайго носа

из-под самого носа — з-пад самага носа

перед носом — перад носам

на носу — на носе

клевать носом — кляваць носам

нос к носу, носом к носу — нос у нос

под носом — пад носам

не по носу (кому-либо) — не ў нос, не да спадобы (каму-небудзь)

натянуть, наклеить, наставить, налепить нос (кому-либо) — наставіць нос (каму-небудзь)

держать нос по ветру — трымаць нос па ветры

с гулькин нос — як кот наплакаў

носарь

зоол. насар, -ра муж.

носастый, носатый

разг. насаты

носач

в разн. знач. насач, -ча муж.

носик

муж.

1) уменьш. носік, -ка муж.

2) (у чайника и т.п.) носік, -ка муж.

дзюбка, -кі жен.

носилки

1) насілкі, -лак ед. нет

2) (больше — для сена) насілы, род. насіл, ед. насіла, -лы жен.

носилочный

насілкавы

носильный

насільны

носильное бельё — сподняя бялізна

носильщик

насільшчык, -ка муж.

носитель

носьбіт, -та муж.