Verbum

странница

1) вандроўніца, -цы жен., падарожная, -най жен., падарожніца, -цы жен.

2) уст. багамолка, -кі жен.

странничать

несовер. разг. см. странствовать 1

страннический

1) вандроўніцкі, падарожніцкі

2) багамольніцкі

см. странник

странничество

багамольніцтва, -ва ср.

странно

нареч. дзіўна

странноватый

разг. дзіўнаваты

странность

жен.

1) дзіўнасць, -ці жен.

2) (странная манера) дзівацтва, -ва ср.

человек со странностями — дзівак, чалавек з дзівацтвамі

странный

дзіўны

страноведение

краіназнаўства, -ва ср.

страноведческий

краіназнаўчы