Verbum

облачко

ср.

1) уменьш. воблачка, -ка ср.

(тучка) хмурынка, -кі жен.

2) перен. цень, род. ценю муж.

хмурынка, -кі жен.

облачно

безл. в знач. сказ. воблачна

хмарна, пахмурна

облачность

воблачнасць, -ці жен.

хмарнасць, -ці жен., пахмурнасць, -ці жен.

облачный

воблачны

хмарны, пахмурны

облаянный

1) аббраханы, абгаўканы

2) прост. аблаяны

облаять

совер.

1) (накинуться с лаем — о собаке) разг. набрахаць, нагаўкаць (на каго-што), аббрахаць (каго-што), абгаўкаць (каго-што)

2) (обругать) прост. аблаяць

облевать

совер. вульг. абванітаваць, абрыгаць

облеваться

абванітавацца, абрыгацца

облегать

несовер.

1) (обволакивать) аблягаць, абкладаць

тучи облегают горизонт — хмары аблягаюць (абкладаюць) гарызонт

2) (прилегая, охватывать) аблягаць, абнімаць, прыставаць (да чаго)

платье плотно облегало фигуру — сукенка гладка аблягала фігуру (прыставала да фігуры)

облегчать

несовер. прям., перен. аблягчаць, палягчаць

лекарство облегчало боль — лякарства аблягчала боль

облегчать сердце — аблягчаць сэрца