Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзийклмнопрстуфхцчшщэюя-
абвгджзийклмнопрстфхцчшщя-
абвгдеёжзиклмнопрстухцчшщъыьюя

обидеть

совер. пакрыўдзіць, скрыўдзіць

обидеться

пакрыўдзіцца

обидно

1) нареч. крыўдна

2) безл. в знач. сказ. крыўдна

обидно видеть это — крыўдна бачыць гэта

обидный

крыўдны

обидчивость

крыўдлівасць, -ці жен.

обидчивый

крыўдлівы

обидчик

крыўдзіцель, -ля муж., крыўднік, -ка муж.

обидчица

крыўдзіцелька, -кі жен., крыўдніца, -цы жен.

обижать

несовер. крыўдзіць

обижаться

крыўдзіцца, крыўдаваць

не обижайтесь — не крыўдуйце