Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзийклмнопрстуфхцчшщэюя-
абвгдеёжзиклмнопрстуфхцчшъыьэюя 
аеёиоыя

свойский

разг. (о человеке) свойскі

(свой — обычно) свой (жен. свая, ср. свае)

свойственник

сваяк, -ка муж.

свойственница

сваячка, -кі жен.

свойственно

в знач. сказ. уласціва

свойственность

жен. уст. см. свойство I

свойственный

уласцівы

свойство

I \(сво́йство\)

ср. уласцівасць, -ці жен.

II \(свойство́\)

сваяцтва, -ва ср.

сволакивание

звалаканне, -ння ср., звалакванне, -ння ср., сцягванне, -ння ср.

сволакивать

несовер. прост. звалакаць, звалакваць, сцягваць

сволакиваться

страд. звалакацца, звалаквацца, сцягвацца