Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзийклмнопрстуфхцчшщэюя-
абвгдеёжзиклмнопрстуфхцчшъыьэюя 
авеёилоруыюя

стенотермный

зоол. стэнатэрмны

стенотермные животные — стэнатэрмныя жывёлы

стенотопный

бот., зоол. стэнатопны

стенотопные организмы — стэнатопныя арганізмы

стентор

зоол. стэнтар, -ра муж.

стеньга

мор. стэньга, -гі жен.

стеньговый

стэньгавы

стенящий

книжн.

1) прич. які (што) стогне, які (што) енчыць

см. стенать

2) прил. стогнучы, падобны на стогн

Степанакерт

г. Сцепанакерт, -та муж.

степанакертский

сцепанакерцкі

степенно

нареч. паважна, стала

степенность

паважнасць, -ці жен., сталасць, -ці жен.