Verbum

странноватый

разг. дзіўнаваты

странность

жен.

1) дзіўнасць, -ці жен.

2) (странная манера) дзівацтва, -ва ср.

человек со странностями — дзівак, чалавек з дзівацтвамі

странный

дзіўны

страноведение

краіназнаўства, -ва ср.

страноведческий

краіназнаўчы

странствие

падарожжа, -жжа ср.

странствование

падарожжа, -жжа ср.

вандраванне, -ння ср.

падарожніцтва, -ва ср.

странствовать

несовер.

1) вандраваць, падарожнічаць

2) уст. хадзіць на багамолле

странствующий

вандроўны

Страсбург

г. Страсбург, -га муж.