Verbum

свячёный

разг. асвячоны

священник

свяшчэннік, -ка муж., поп, род. папа муж., святар, -ра муж.

священнический

свяшчэнніцкі, папоўскі, святарскі

священнодейственный

свяшчэннадзейны

священнодействие

свяшчэннадзейства, -ва ср.

священнодействовать

несовер. свяшчэннадзейнічаць

священнослужение

церк. свяшчэннаслужэнне, -ння ср.

священнослужитель

церк. свяшчэннаслужыцель, -ля муж.

священный

свяшчэнны

священный долг, священная обязанность — свяшчэнны абавязак

Священное Писание рел. — Свяшчэннае Пісанне

священство

церк. свяшчэнства, -ва ср.