Verbum

образумливаться

1) абразумлівацца, абразумляцца, прыходзіць да розуму, адумвацца, разумнець

2) страд. абразумлівацца, абразумляцца

образующая

сущ. мат. утваральная, -най жен.

образующий

1) прич. які (што) утварае, які (што) стварае

які (што) складае

які (што) фарміруе

які (што) арганізоўвае

які (што) засноўвае

см. образовывать

2) прил. утвараючы, ствараючы

складаючы

фарміруючы

арганізуючы

образцово

нареч. узорна

образцово-показательный

узорна-паказальны

образцовый

узорны

образчик

1) узор, -ру муж.

2) перен. (пример) разг. узор, -ру муж., прыклад, -ду муж.

обрамить

совер.

1) (вставить в рамку) разг. асадзіць, аправіць

2) (вставить рамы) уставіць рамы

обрамление

ср.

1) (действие) асаджванне, -ння ср., апраўленне, -ння ср.

устаўленне рам

см. обрамить

2) (рамка, окантовка) аправа, -вы жен., рама, -мы жен.

абрамленне, -ння ср.

3) (композиционная часть произведения) иск. абрамленне, -ння ср.

обрамлённый

1) прич. асаджаны, апраўлены

з устаўленымі рамамі

см. обрамить

2) прич. абрамлены

апраўлены

абведзены

см. обрамлять 3

3) прил. иск. абрамлены