Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

обдирать

несовер.

1) (снимать кору, оболочку, кожу — со всех сторон) абдзіраць, аблупліваць

(снимать, удалять, сдирая) здзіраць, лупіць

обдирать кору с дерева — здзіраць кару з дрэва

2) (очищать зерно) шатраваць

3) (обирать, грабить) разг. абдзіраць

см. ободрать

обдираться

1) (о коре, об оболочке, коже) абдзірацца, аблуплівацца

2) страд. абдзірацца, аблуплівацца

здзірацца, лупіцца

шатравацца

см. обдирать

обдирка

жен.

1) (коры, оболочки, кожи) абдзіранне, -ння ср.

2) (зерна) шатраванне, -ння ср., шатроўка, -кі жен.

3) (машина для обдирания) абдзірка, -кі жен., абдзіралка, -кі жен.

4) (мельница) шатравальня, -ні жен.

крупадзёрка, -кі жен., крупэрня, -ні жен.

5) (мука) обл. шатроўка, -кі жен.

обдирно-шлифовальный

тех. абдзірна-шліфавальны

обдирный

с.-х.

1) шатравальны

2) (очищенный от шелухи) шатраваны

обдирочный

шатравальны

обдувала

муж., жен. прост. (о мужчине) падманшчык, -ка муж.

(о женщине) падманшчыца, -цы жен.

(о мужчине) ашуканец, -нца муж.

(о женщине) ашуканка, -кі жен.

обдувание

абвяванне, -ння ср., абдзіманне, -ння ср.

абдзьмухванне, -ння ср.

см. обдувать I

обдувать

I несовер. (обвеивать — ветром) абвяваць, абдзімаць

(ртом) абдзьмухваць

II несовер. (обманывать) прост. абдурваць, ашукваць

обдуваться

несовер. страд. абвявацца, абдзімацца

абдзьмухвацца

см. обдувать I