слушать
несовер. в разн. знач. слухаць
слушать радио — слухаць радыё
слушать концерт — слухаць канцэрт
слушать дело в суде — слухаць справу ў судзе
слушать курс высшей математики — слухаць курс вышэйшай матэматыкі
он во всём слушал отца — ён ва ўсім слухаў бацьку
слушать певицу — слухаць спявачку
слушаться
1) (повиноваться) слухаць (каго), слухацца
2) страд. слухацца
слушаюсь! — слухаю!
слушок
муж. уменьш.-уничиж. чутка, -кі жен., шэпты, -таў мн.
слыть
несовер. разг. лічыцца, славіцца (як)
он слывёт добряком — ён славіцца як дабрадзей (лічыцца дабрадзеем)
он слывёт у нас музыкантом (за музыканта) — ён лічыцца ў нас музыкантам (за музыканта)
слыханный
слыхано ли дело разг. — дзе гэта чутна, каб…
слыхать
несовер.
1) (слышать) прост. чуць
я слыхал его голос — я чуў яго голас
2) безл. в знач. сказ. (слышно) чуваць, чутна, чутно
о нём ничего не слыхать — аб ім нічога не чуваць (не чутна)
3) в знач. вводн. сл. (говорят) прост. кажуць, ідзе чутка, чуваць, чутна, чутно
слыхивать
несовер. многокр. разг. чуць (не раз, часта)
слыхом
слыхом не слыхать прост. — і чутак няма, і почуту няма