слыхать

несовер.

1) (слышать) прост. чуць

я слыхал его голос — я чуў яго голас

2) безл. в знач. сказ. (слышно) чуваць, чутна, чутно

о нём ничего не слыхать — аб ім нічога не чуваць (не чутна)

3) в знач. вводн. сл. (говорят) прост. кажуць, ідзе чутка, чуваць, чутна, чутно

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)