слыть
несовер. разг. лічыцца, славіцца (як)
он слывёт добряком — ён славіцца як дабрадзей (лічыцца дабрадзеем)
он слывёт у нас музыкантом (за музыканта) — ён лічыцца ў нас музыкантам (за музыканта)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)