Verbum

трепанг

зоол. трэпанг, -га муж.

трепанговый

трэпангавы

трепание

1) развяванне, -ння ср.

рванне, -ння ср.

матлянне, -ння ср.

трасенне, -ння ср.

тармашэнне, -ння ср.

тузанне, -ння ср.

перабіранне, -ння ср.

кудлачанне, -ння ср.

цяганне, -ння ср.

2) трапанне, -ння ср., дранне, -ння ср., бузаванне, -ння ср.

3) ляпанне, -ння ср., паляпванне, -ння ср.

4) трапанне, -ння ср.

5) бузаванне, -ння ср.

см. трепать 1, 2, 4–6

трепанированный

трэпанаваны

трепанировать

совер., несовер. мед. трэпанаваць

трепанироваться

несовер. страд. трэпанавацца

трепануть

совер., однокр. прост.

1) рвануць

матнуць

трасануць

тармаснуць

тузануць

2) ляпнуць

см. трепать 1, 4

трепать

несовер.

1) (развевать) развяваць

(рвать) рваць

(мотать) матляць

(трясти) трэсці

(тормошить) тармасіць

(дёргать) тузаць

(волосы и т.п.) перабіраць, кудлаціць

(за волосы — в наказание) цягаць

ветер треплет её платье — вецер развявае (рве) яе сукенку

шквалом треплет паруса — шквалам рве (матляе, развявае) парусы

лиса треплет курицу — ліса тармосіць курыцу

ветром треплет гриву — ветрам развявае грыву

трепать кого-либо за волосы — цягаць (тузаць) каго-небудзь за валасы

2) (о костюме, обуви и т.п. — рвать) разг. трапаць, драць, дзерці

бузаваць

он быстро треплет одежду — ён хутка трэпле (дзярэ, бузуе) адзенне

3) (о лихорадке) разг. трэсці

4) (похлопывать) ляпаць, паляпваць

начал трепать по плечу — пачаў ляпаць (паляпваць) па плячы

5) (лён, пеньку) трапаць

6) (поносить) разг. бузаваць

имя его постоянно треплют — імя яго заўсёды бузуюць

трепать нервы — матаць (вымотваць) нервы

трепать языком — мянціць (малоць) языком

трепаться

несовер.

1) (развеваться, трепыхаться) развявацца, трапятацца, матляцца

2) (изнашиваться, рваться) разг. трапацца, драцца, дзерціся

бузавацца

3) (говорить глупости) груб. прост. плявузгаць

мянціць (малоць) языком

4) страд. развявацца

рвацца

матляцца

трэсціся

тармасіцца

тузацца

перабірацца, кудлаціцца

цягацца, трапацца, драцца, дзерціся

бузавацца

см. трепать 1, 2, 5, 6

трепач

муж. груб. прост. трапло, -ла ср.

балбатун, -на муж.