трепать
несовер.
1) (развевать) развяваць
(рвать) рваць
(мотать) матляць
(трясти) трэсці
(тормошить) тармасіць
(дёргать) тузаць
(волосы и т.п.) перабіраць, кудлаціць
(за волосы — в наказание) цягаць
ветер треплет её платье — вецер развявае (рве) яе сукенку
шквалом треплет паруса — шквалам рве (матляе, развявае) парусы
лиса треплет курицу — ліса тармосіць курыцу
ветром треплет гриву — ветрам развявае грыву
трепать кого-либо за волосы — цягаць (тузаць) каго-небудзь за валасы
2) (о костюме, обуви и т.п. — рвать) разг. трапаць, драць, дзерці
бузаваць
он быстро треплет одежду — ён хутка трэпле (дзярэ, бузуе) адзенне
3) (о лихорадке) разг. трэсці
4) (похлопывать) ляпаць, паляпваць
начал трепать по плечу — пачаў ляпаць (паляпваць) па плячы
5) (лён, пеньку) трапаць
6) (поносить) разг. бузаваць
имя его постоянно треплют — імя яго заўсёды бузуюць
трепать нервы — матаць (вымотваць) нервы
трепать языком — мянціць (малоць) языком
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)