трепать

несовер.

1) (развевать) развяваць

(рвать) рваць

(мотать) матляць

(трясти) трэсці

(тормошить) тармасіць

(дёргать) тузаць

(волосы и т.п.) перабіраць, кудлаціць

(за волосы — в наказание) цягаць

ветер треплет её платье — вецер развявае (рве) яе сукенку

шквалом треплет паруса — шквалам рве (матляе, развявае) парусы

лиса треплет курицу — ліса тармосіць курыцу

ветром треплет гриву — ветрам развявае грыву

трепать кого-либо за волосы — цягаць (тузаць) каго-небудзь за валасы

2) (о костюме, обуви и т.п. — рвать) разг. трапаць, драць, дзерці

бузаваць

он быстро треплет одежду — ён хутка трэпле (дзярэ, бузуе) адзенне

3) (о лихорадке) разг. трэсці

4) (похлопывать) ляпаць, паляпваць

начал трепать по плечу — пачаў ляпаць (паляпваць) па плячы

5) (лён, пеньку) трапаць

6) (поносить) разг. бузаваць

имя его постоянно треплют — імя яго заўсёды бузуюць

трепать нервы — матаць (вымотваць) нервы

трепать языком — мянціць (малоць) языком

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)