Verbum

обуславливаться

страд. абумоўлівацца

обусловить

совер. в разн. знач. абумовіць

обусловленность

абумоўленасць, -ці жен.

обусловленный

абумоўлены

обусловливать

несовер. в разн. знач. абумоўліваць

обусловливаться

страд. абумоўлівацца

обустраивать

несовер.

1) (подготавливать, оснащать всем необходимым для проведения строительных и других работ) падрыхтоўваць, рыхтаваць (да будаўнічых і іншых работ)

2) (застраивать) забудоўваць, будаваць

(возводить) узводзіць

ставіць

3) (благоустраивать, снабжать, обеспечивать всем необходимым для жилья) устройваць, уладкоўваць, абсталёўваць, добраўпарадкоўваць

(обживать) абжываць

см. обустроить

обустраиваться

1) (подготавливаться, оснащать всем необходимым для проведения строительных и других работ) падрыхтоўвацца, рыхтавацца (да будаўнічых і іншых работ)

2) (застраиваться — о городе, кварталах и т.п.) забудоўвацца

3) (благоустраиваться, обживаться) устройвацца, уладкоўвацца, абсталёўвацца, добраўпарадкоўвацца

абжывацца

см. обустроиться

4) страд. падрыхтоўвацца, рыхтавацца

забудоўвацца, будавацца

узводзіцца

ставіцца

устройвацца, уладкоўвацца, абсталёўвацца, добраўпарадкоўвацца

абжывацца

см. обустраивать

обустроенность

жен.

1) падрыхтаванасць, -ці жен. (да будаўнічых і іншых работ)

2) забудаванне, -ння ср., забудаванасць, -ці жен.

3) устроенасць, -ці жен., уладкаванасць, -ці жен., абсталяванасць, -ці жен.

абжытасць, -ці жен.

см. обустроенный

обустроенный

1) (подготовленный, оснащённый всем необходимым для проведения строительных и других работ) падрыхтаваны (да будаўнічных і іншых работ)

2) (застроенный) забудаваны, мног. пазабудоўваны

(сооружённый) узведзены

пастаўлены

3) (благоустроенный, снабжённый, обеспеченный всем необходимым для жилья) устроены, уладкаваны, абсталяваны, добраўпарадкаваны

(обжитой) абжыты