Verbum

образователь

хим. утваральнік, -ка муж.

образовательный

I (служащий для создания) утваральны, стваральны

II адукацыйны

образовательный ценз — адукацыйны цэнз

образовать

I совер., несовер.

1) (создать) утварыць, стварыць

(составить) скласці

образовать прямой угол — утварыць прамы вугал

за год накопления образуют крупную сумму — за год зберажэнні складуць значную суму

2) (сформировать) сфарміраваць

стварыць

(организовать) арганізаваць

(основать) заснаваць

образовать партизанские отряды — арганізаваць партызанскія атрады

образовать комиссию — стварыць (скласці) камісію

II совер. адукаваць

вывучыць, абучыць

образоваться

I совер.

1) утварыцца

(возникнуть) узнікнуць

(появиться) з’явіцца, паявіцца

в горах образовались трещины — у гарах утварыліся трэшчыны

на лбу образовалась морщина — на лбе з’явілася маршчына

2) (уладиться — о деле) разг. уладзіцца

II совер., несовер. адукавацца

вывучыцца, абучыцца

образовывать

несовер.

1) (создавать) утвараць, ствараць

(составлять) складаць

2) (формировать) фарміраваць

ствараць

(организовывать) арганізоўваць

(основывать) засноўваць

см. образовать I

образовываться

несовер.

1) утварацца

(возникать) узнікаць

(появляться) з’яўляцца, паяўляцца

2) (улаживаться — о деле) разг. уладжвацца

3) страд. утварацца, стварацца

складацца

фарміравацца

арганізоўвацца

засноўвацца

см. образовывать

образумить

совер. абразуміць, прывесці да розуму

образумиться

абразуміцца, прыйсці да розуму, адумацца, паразумнець

образумленный

разг. абразумлены, наведзены на розум

образумливать

несовер. абразумліваць, абразумляць, прыводзіць да розуму