Verbum

обирать

несовер. разг.

1) (собирать) абіраць

2) (грабить) абіраць, абдзіраць

обитаемость

заселенасць, -ці жен., населенасць, -ці жен.

обитаемый

заселены, населены

(жилой) жылы

(людный) людны

обиталище

уст. жыллё, -лля, ср., месцазнаходжанне, -ння ср.

обитание

жыхарства, -ва ср., пражыванне, -ння ср., прабыванне, -ння ср.

обитатель

жыхар, -ра муж., прабывальнік, -ка муж.

обитательница

жыхарка, -кі жен., насельніца, -цы жен., прабывальніца, -цы жен.

обитать

несовер. (проживать) жыць, пражываць

(населять, находиться) насяляць, прабываць, знаходзіцца

обитель

жен.

1) уст. церк. манастыр, -ра муж.

2) перен. прыстанак, -нку муж., мясціна, -ны жен.

обительский

манастырскі

см. обитель 1