обвал
абвал, -лу муж.
обвал стены — абвал сцяны
снежный обвал — снежны абвал
обваленный
1) абвалены, мног. паабвальваны
2) абкладзены, абсыпаны
см. обвалить
обваливание
I 1) абвальванне,
-ння ср.
2) абкладанне, -ння ср., абсыпанне, -ння ср.
см. обваливать I
II (котлет в муке и т.п.) укачванне,
-ння ср., аблепліванне,
-ння ср., абсыпанне,
-ння ср.
см. обваливать II
обваливать
I несовер. (к обвалить)
1) (обрушивать) абвальваць
2) (обкладывать, делать насыпь) обл. абкладаць, абсыпаць
II несовер. (к обвалять) разг. укачваць
(што), аблепліваць
(чым), абсыпаць
(чым)
обвалистый
разг. абвалісты
обвалистый берег — абвалісты бераг
обвалить
совер.
1) (обрушить) абваліць, мног. паабвальваць
обвалить поленницу дров — абваліць касцёр дроў
2) (обложить, сделать насыпь) обл. абкласці, абсыпаць
обвалить избу землёй — абсыпаць хату зямлёй
обвалиться
абваліцца, мног. паабвальвацца
потолок обвалился — столь абвалілася
обвалка
спец. абвалка, -кі жен.
обвалка мяса — абвалка мяса