Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

обезвредить

совер. абясшкодзіць

обезврежение

абясшкоджванне, -ння ср.

обезвреженный

абясшкоджаны

обезвреживание

абясшкоджванне, -ння ср.

обезвреживать

несовер. абясшкоджваць

обезвреживаться

страд. абясшкоджвацца

обезглавить

совер.

1) (отрубить голову) сцяць (зняць) галаву, абезгаловіць

2) перен. (лишить главы, руководства) пазбавіць кіраўніцтва, абезгаловіць

обезглавленный

1) абезгалоўлены

2) перен. пазбаўлены кіраўніцтва, абезгалоўлены

обезглавливание

абезгалоўліванне, -ння ср.

обезглавливать

несовер.

1) сцінаць (знімаць) галаву, абезгалоўліваць

2) перен. (лишать главы, руководства) пазбаўляць кіраўніцтва, абезгалоўліваць