облучённый
апраменены
облучить
совер. апраменіць
облучиться
апраменіцца
облучок
муж. козлы, -лаў ед. нет
облущенный
аблушчаны, мног. пааблушчваны, аблузаны, мног. пааблузваны
облущивание
аблушчванне, -ння ср., аблузванне, -ння ср.
облущивать
несовер. аблушчваць, аблузваць
облущиваться
страд. аблушчвацца, аблузвацца
облущить
совер. аблушчыць, мног. пааблушчваць, аблузаць, мног. пааблузваць
облыжно
безл. в знач. сказ. уст., прост. аблыжна, хлусліва