Verbum

обшивочный

(служащий для обшивки) спец.

1) абшывачны

аблямовачны

см. обшивать 1

2) ашалёвачны, шалёвачны

абіўны

см. обшивать 2

обшивщик

спец. абшывальшчык, -ка муж.

обшивщица

абшывальшчыца, -цы жен.

обшиканный

абшыканы

обшикать

совер. разг. абшыкаць

обширно

нареч. шырока

обширность

1) велічыня, -ні жен.

шырыня, -ні жен.

обширность пространства — велічыня прасторы

2) перен. велічыня, -ні, шырыня, -ні жен.

обширный

1) (просторный) вялізны, вялікі, шырокі

2) перен. вялікі, шырокі

обширные знания — вялікія веды

обшитый

1) абшыты, мног. паабшываны

аблямаваны, мног. пааблямоўваны

2) абшыты, мног. паабшываны, абшаляваны, мног. паабшалёўваны, абабіты, мног. паабіваны

3) абшыты, мног. паабшываны

см. обшить

обшить

совер.

1) (кругом) абшыць, мног. паабшываць

(по краям) аблямаваць, мног. пааблямоўваць

обшить воротник тесёмкой — аблямаваць каўнер тасёмкай

обшить посылку холстом — абшыць пасылку палатном

2) плот., тех. абшыць, мног. паабшываць, абшаляваць, мног. паабшалёўваць

(обить) абабіць, мног. паабіваць

обшить тёсом — абшыць (абшаляваць, абабіць) дошкамі

3) (пошить для всех) разг. абшыць, мног. паабшываць

обшить всю семью — абшыць усю сям’ю