являться
несовер.
1) (появляться) з’яўляцца, паяўляцца
(прибывать) прыбываць
(приезжать) прыязджаць
(приходить) прыходзіць
2) (возникать) з’яўляцца, паяўляцца, узнікаць
3) (оказываться) з’яўляцца
4) (случаться, представляться) трапляцца
см. явиться
5) (быть, служить чем-либо) з’яўляцца
6) страд. паказвацца
выяўляцца
праяўляцца
выказвацца
рабіцца
см. являть
явно
нареч. в знач. сказ.
1) (открыто) яўна
2) (очевидно) відавочна, яўна
см. явный
явнобрачные
мн. сущ. бот. уст. кветкавыя, -вых
явность
1) яўнасць, -ці жен.
2) відавочнасць, -ці жен., яўнасць, -ці жен.
см. явный
явный
1) (не скрываемый, открытый) яўны
явная симпатия — яўная сімпатыя
2) (очевидный) відавочны, яўны
явная ложь — відавочная (яўная) мана
явор
бот. явар, род. явара и (о древесине и собир.) явару муж.
явочный
в разн. знач. явачны
явочная квартира — явачная кватэра
явочный порядок юр. — явачны парадак