Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

связность

складнасць, -ці жен., звязнасць, -ці жен.

связный

складны, звязны

связный рассказ — складнае (звязнае) апавяданне

связная речь — звязная (складная) гаворка

связочный

I звязачны

II анат. звязкавы

связующий

1) прич. які (што) звязвае

2) прил. сувязны

связующее звено — сувязнае звяно

связывание

звязванне, -ння ср.

связывать

несовер. прям., перен. звязваць

см. связать

связываться

возвр., страд. звязвацца

не связывайся с ним! разг. — не звязвайся з ім!

см. связывать

связь

в разн. знач. сувязь, -зі жен.

(о взаимных отношениях между кем-либо, чем-либо — ещё) повязь, -зі жен.

причинная связь филос. — прычынная сувязь

связь теории и практики — сувязь (повязь) тэорыі і практыкі

связь рабочего класса с крестьянством — сувязь (повязь) рабочага класа з сялянствам

он потерял свои связи с литературными кругами — ён страціў свае сувязі (повязі) з літаратурнымі коламі

телефонная связь — тэлефонная сувязь

техника связи — тэхніка сувязі

отделение связи — аддзяленне сувязі

в связи (с чем-либо) — у сувязі (з чым-небудзь)

выйти на связь — выйсці на сувязь

свясло

с.-х. перавясла, -ла ср., вязьмо, -ма ср.

святейшество

ср. церк. святасць, -ці жен.