Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

свидетельский

сведкавы

свидетельские показания — паказанні сведак

свидетельство

ср.

1) (показание) сведчанне, -ння ср.

2) (доказательство) доказ, -зу муж., сведчанне, -ння ср.

3) (документ) пасведчанне, -ння ср.

свидетельствование

сведчанне, -ння ср.

свидетельствовать

несовер.

1) сведчыць

очевидец свидетельствует — відавочнік сведчыць

2) (служить свидетельством) сведчыць, гаварыць (пра што), паказваць (што)

успехи науки и техники свидетельствуют о расцвете культуры — поспехі навукі і тэхнікі сведчаць (гавораць) пра росквіт культуры (паказваюць росквіт культуры)

3) (осматривать) аглядаць

свидетельствовать больного — аглядаць хворага

свидетельствоваться

страд. аглядацца

см. свидетельствовать 3

свидеться

совер. разг. убачыцца, пабачыцца

свидина

бот. свідзіна, -ны жен.

свидовник

муж. бот. свідзіна, -ны жен.

свизировать

совер. спец. звізіраваць

свилеватость

спец. касаслойнасць, -ці жен.