Verbum

отникелированный

аднікеліраваны

отникелировать

совер. аднікеліраваць

отнимание

1) адніманне, -ння ср., адыманне, -ння ср.

2) адбіранне, -ння ср.

3) адніманне, -ння ср., адвучванне, -ння ср.

4) адніманне, -ння ср., адыманне, -ння ср.

см. отнимать

отнимать

несовер.

1) аднімаць, адымаць

(здоровье — ещё) адбіраць

2) (брать силой) адбіраць

3) (ребёнка от груди) аднімаць, адвучваць

4) (вычитать) разг. аднімаць, адымаць

см. отнять

отниматься

1) (парализоваться) адымацца

см. отняться

2) страд. аднімацца, адымацца, адбірацца

адвучвацца

см. отнимать

относ

спец. аднос, -су муж.

относительно

1) нареч. адносна, больш-менш, параўнальна

опыт прошёл относительно удачно — дослед прайшоў больш-менш удачна

2) предлог с род. (по отношению) адносна (каго-чаго), што тычыцца (каго-чаго), у дачыненні (каго-чаго), аб (кім-чым), пра (каго-што)

относительно его возвращения сведений нет — аб яго звароце (пра яго зварот, што тычыцца яго звароту, адносна яго звароту) вестак няма

относительность

адноснасць, -ці жен.

теория относительности — тэорыя адноснасці

относительный

адносны

относительное местоимение грам. — адносны займеннік

относить

I несовер.

1) (куда-либо) насіць

несці

(возвращать) адносіць

2) (на некоторое расстояние) адносіць

лодку относило течением на середину реки — лодку адносіла цячэннем на сярэдзіну ракі

3) (к разряду каких-либо явлений, на чей-либо счёт) адносіць, залічаць, залічваць

4) (назначать на более позднее время, приурочивать ко времени) адносіць

относить рукопись к XII веку — адносіць рукапіс да XII стагоддзя

II совер. (кончить, перестать носить) разг. аднасіць

относить пальто — аднасіць паліто