Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

откалывание

I 1) адколванне, -ння ср.

адшчэпліванне, -ння ср., адшчаплянне, -ння ср.

2) адколванне, -ння ср.

см. откалывать I 1, 3

II адколванне, -ння ср., адшпільванне, -ння ср., адшпілянне, -ння ср.

см. откалывать II

откалывать

I несовер.

1) (отделять ударом) адколваць

(лучину, щепку) адшчэпліваць, адшчапляць

2) (делать или говорить что-либо неожиданное) прост. рэзаць

3) перен. адколваць

см. отколоть I

откалывать штуки — вырабляць (урэзваць) штукі

II несовер. (отшпилять) адколваць, адшпільваць, адшпіляць

откалываться

I несовер.

1) (отделяться ударом) адколвацца

(о лучине, щепке) адшчэплівацца, адшчапляцца

2) перен. адколвацца

см. отколоться I

3) страд. адколвацца

адшчэплівацца, адшчапляцца

см. откалывать I 1, 3

II несовер. возвр., страд. адколвацца, адшпільвацца, адшпіляцца

см. отколоться II, откалывать II

откапывание

адкопванне, -ння ср.

откапывать

несовер. адкопваць

откапываться

возвр., страд. адкопвацца

откармливание

адкормліванне, -ння ср., выкормліванне, -ння ср.

откармливать

несовер. адкормліваць, выкормліваць

откармливаться

1) адкормлівацца

2) страд. адкормлівацца, выкормлівацца

см. откармливать

откат

муж.

1) (действие) адкат, -ту муж., адкочванне, -ння ср.

2) воен. адкат, -ту муж.