Verbum

обрить

совер. агаліць, абрыць

обриться

агаліцца, абрыцца, пагаліцца, пабрыцца

обровнять

совер. разг. абраўнаваць

обровняться

абраўнавацца

оброк

ист. аброк, -ку муж., чынш, род. чыншу муж.

оброненный

упушчаны

згублены

обронить

совер. (уронить) упусціць

(потерять) згубіць

оброненный замечание, слово — кінуць (падаць) заўвагу, слова

обросший

1) прич. які (што) аброс

2) прил. аброслы

оброть

жен. обл. аброць, -році жен., кантар, -ра муж.

оброчник

ист. аброчнік, -ка муж., чыншавік, -ка муж.