обрубаться
I несовер. страд.
1) абсякацца
абцярэблівацца, ацярэблівацца
2) адсякацца, адцінацца, уцінацца
см. обрубать I
II несовер. страд. абрублівацца, падрублівацца, зарублівацца
см. обрубать II
обрубить
I совер.
1) абсячы, мног. паабсякаць
(сучья — ещё) абцерабіць, ацерабіць, мног. паабцярэбліваць
обрубить сучья — абсячы (абцерабіць, ацерабіць) сукі
2) (отрубить, укоротить) адсячы, мног. паадсякаць, адцяць, уцяць
обрубить канат — адсячы канат
II совер. (подшить с краёв) портн. абрубіць,
мног. паабрубліваць, падрубіць, зарубіць,
мног. пазарубліваць
обрубка
I жен.
1) абсяканне, -ння ср.
абцярэбліванне, -ння ср., ацярэбліванне, -ння ср.
2) адсяканне, -ння ср., абцінанне, -ння ср., уцінанне, -ння ср.
см. обрубать I
II жен. портн. абрубліванне,
-ння ср., падрубліванне,
-ння ср., зарубліванне,
-ння ср.
см. обрубать II
III тех. абрубка,
-кі жен.
обрубленный
I 1) абсечаны,
мног. паабсяканы, абцярэблены, ацярэблены,
мног. паабцярэбліваны
2) адсечаны, мног. паадсяканы, адцяты, уцяты
см. обрубить I
II абрублены,
мног. паабрубліваны, падрублены, зарублены
мног. пазарубліваны
см. обрубить II
обрубок
абрубак, -бка муж., уцінак, -нка муж.
цурбалак, -лка муж., пацурбалак, -лка муж.
обрубщик
спец. абрубшчык, -ка муж.