Verbum

обвиняемый

юр.

1) прич. які (што) абвінавачваецца

2) сущ. абвінавачваны, -нага муж.

обвинять

несовер. абвінавачваць

обвиняться

страд. абвінавачвацца

обвисать

несовер. абвісаць

обвислый

абвіслы

обвиснуть

совер. абвіснуць, мног. паабвісаць

поля шляпы обвисли — палі капелюша абвіслі

обвисший

абвіслы

обвитой, обвитый

абвіты

обвить

совер.

1) абвіць, мног. паабвіваць

2) (обнять, обхватить) абвіць, абхапіць

обвить шею руками — абвіць (абхапіць) шыю рукамі

обвиться

абвіцца, мног. паабвівацца, абкруціцца, мног. паабкручвацца