Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

накаливание

напальванне, -ння ср.

награванне, -ння ср.

лампочка накаливания эл. — лямпачка напальвання

накаливать

несовер.

1) (сильно нагревать) напальваць

(нагревать) награваць

2) перен. (делать напряжённым, неспокойным) распальваць

(обострять обстановку и т.п.) абвастраць

(разъярять кого) раз’юшваць, злаваць

накаливаться

1) напальвацца

награвацца

2) перен. распальвацца

абвастрацца

раз’юшвацца

3) страд. напальвацца, награвацца

распальвацца

абвастрацца

см. накаливать

накалить

совер.

1) напаліць

нагрэць, мног. панаграваць

2) перен. распаліць

абвастрыць

раз’юшыць, раззлаваць

накалить атмосферу — распаліць атмасферу

накалиться

1) напаліцца

нагрэцца, мног. панагравацца

2) перен. распаліцца

абвастрыцца

раз’юшыцца, раззлавацца

атмосфера накалилась — атмасфера распалілася (абвастрылася)

накалка

жен. спец. напальванне, -ння ср.

напал, -лу муж.

накалывание

I наколванне, -ння ср.

см. накалывать I

II наколванне, -ння ср.

прышпільванне, -ння ср.

см. накалывать II

накалывать

I несовер. наколваць

см. наколоть I

II несовер.

1) (наносить уколы, повреждать уколом) наколваць

(узор, рисунок) наколваць

выколваць

(прикреплять булавкой) прышпільваць

2) (набивать свиней, рыбы) наколваць

накалываться

I несовер. (натыкаться на что-либо острое) наколвацца (на што), уколвацца (аб што)

см. наколоться

II несовер. страд. наколвацца

выколвацца

прышпільвацца

см. накалывать II

накаляемость

тех. напальнасць, -ці жен.

награвальнасць, -ці жен.