накалывать

I несовер. наколваць

см. наколоть I

II несовер.

1) (наносить уколы, повреждать уколом) наколваць

(узор, рисунок) наколваць

выколваць

(прикреплять булавкой) прышпільваць

2) (набивать свиней, рыбы) наколваць

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)