Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

найробский

найробскі

найти

I совер.

1) знайсці, мног. пазнаходзіць

(подыскать, подобрать) знайсці, адшукаць

падабраць

(придумать в результате размышлений) знайсці

(обнаружить, открыть, изобрести) знайсці, вынайсці

(определить путём умозаключений, вычислений) знайсці

(выбрать, уделить для чего-либо время) знайсці

вылучыць

выбраць

2) (обнаружить, заметить) убачыць, знайсці, мног. пазнаходзіць

(застать) застаць

он нашёл у неё человек двадцать гостей — ён застаў у яе чалавек дваццаць гасцей

3) (получить, обрести) знайсці, атрымаць

найти применение — знайсці прымяненне

3) (прийти к заключению) знайсці, палічыць

(усмотреть) убачыць, угледзець

(счесть, признать) прызнаць, палічыць, знайсці

врач нашёл его здоровым — урач прызнаў (палічыў, знайшоў) яго здаровым

как вы его находите? — якой вы думкі пра яго (што вы пра яго думаеце?)

см. находить I

II совер.

1) (натолкнуться на кого-либо, что-либо) найсці, натрапіць

наткнуцца

2) (надвигаясь, закрыть) найсці, насунуцца

туча нашла на солнце — хмара найшла на сонца

3) (напасть) разг. найсці

(охватить) апанаваць, агарнуць (каго-што)

блажь (дурь) нашла на кого — дур найшоў на каго

нашла тоска — найшла (апанавала, агарнула) туга

4) (собраться в каком-либо количестве) разг. найсці, мног. панаходзіць

нашло много гостей — найшло (панаходзіла) шмат гасцей

см. находить II

нашла коса на камень погов. — найшла каса на камень

найтись

совер.

1) (отыскаться) знайсціся

2) (случиться, оказаться) трапіцца

надарыцца

нашёлся добрый человек — трапіўся (надарыўся) добры чалавек

3) (быстро сообразить) знайсціся, даць рады

(не растеряться) не разгубіцца

не нашёлся, что ответить — не знайшоў, што адказаць

найтов

мор. найтоў, -това муж.

найтовить

несовер. найтовіць

найтовка

найтоўка, -кі жен.

найтовный

найтоўны

накадить

совер. накадзіць

наказ

наказ, -зу муж.

наказ избирателей — наказ выбаршчыкаў

наказание

ср. кара, -ры жен., пакаранне, -ння ср.

(взыскание) спагнанне, -ння ср.

подвергнуть наказанию — пакараць

телесное наказание — цялеснае пакаранне

в наказание — каб пакараць, у пакаранне

высшая мера наказания — вышэйшая мера пакарання

наказание мне (тебе) с кем-либо — гора мне (табе) з кім-небудзь

сущее (прямо, просто) наказание — проста гора