Verbum

страшилище

разг. страшыдла, -ла ср., страхоцце, -цця ср.

страшить

несовер. страшыць

(пугать) пужаць, палохаць

страшиться

баяцца

страшно

1) безл. в знач. сказ. страшна

вусцішна

мне стало страшно — мне стала страшна (вусцішна)

2) нареч. (очень сильно) разг. страшна, страшэнна

он страшно устал — ён страшна (страшэнна) стаміўся

страшный

страшны, страшэнны

стращание

страшанне, -ння ср.

стращать

несовер. уст., прост. страшыць

стребованный

патрэбаваны

стребовать

совер. прост. патрэбаваць

стрежень

муж. стрыжань, -жня муж., сярэдзіна, -ны жен.