Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні
абвгдеёжзийклмнопрстуфхцчшщэюя-
авеилмнортуью
аеёиоыюя

хлы́нуть сов., в разн. знач. хлы́нуць; (о дожде — ещё) лі́нуць; (о жидкости) лі́нуцца, палі́цца; (двинуться большой массой — ещё) ры́нуць, ры́нуцца, павалі́ць;

толпа́ хлы́нула на пло́щадь нато́ўп ры́нуў (ры́нуўся, павалі́ў) на пло́шчу.

хлыст​I м.

1. (прут) дубе́ц, -бца́ м., прут, род. пру́та м.;

2. (плётка) плётка, -кі ж.;

3. спец. (ствол срубленного дерева) хлыст, род. хлыста́ м.

хлыст​II (сектант) хлыст, род. хлыста́ м.

хлысто́вка рел. хлысто́ўка, -кі ж.;

хлысто́вский хлысто́ўскі;

хлысто́вство рел. хлысто́ўства, -ва ср.;

хлысто́вщина рел. хлысто́ўшчына, -ны ж.