ниц нареч., уст. ніц; (ничком) ні́цма;
па́дать ниц па́даць ніц.
ницело́з м., бот. ні́цая лаза́.
Ни́цца г. Ні́ца, -цы ж.
ни́ццский ні́цкі.
ницшеа́нец ніцшэа́нец, -нца м.;
ницшеа́нство ніцшэа́нства, -ва ср.