Verbum

моще́ние машчэ́нне, -ння ср.; (камнем) брукава́нне, -ння ср.;

мощённый прич., мощёный прил. мо́шчаны; брукава́ны.

мо́щи церк., перен., разг. мо́шчы, -шчаў ед. нет;

живы́е (ходя́чие) мо́щи разг. жывы́я (хадзя́чыя) мо́шчы.

мо́щно нареч. магу́тна;

мо́щность в разн. знач. магу́тнасць, -ці ж.;

мо́щность го́лоса магу́тнасць го́ласу;

мо́щность у́гольного пласта́ магу́тнасць ву́гальнага пласта́;

мо́щность электроста́нции магу́тнасць электраста́нцыі;

рабо́тать на по́лную мо́щность працава́ць на по́ўную магу́тнасць;

мо́щный магу́тны.

мощь (мощность) магу́тнасць, -ці ж.; (могущество, сила — ещё) моц, род. мо́цы ж.